syrinx

.

stoneware cup, copper oxide, white glazed
h 11 cm

.

.

Redeuntem colle Lycaeo
Pan videt hanc pinuque caput praecinctus acuta
talia verba refert – restabat verba referre
et precibus spretis fugisse per avia nympham,
donec harenosi placidum Ladonis ad amnem
venerit; hic illam cursum impedientibus undis
ut se mutarent, liquidas orasse sorores,
Panaque, cum prensam sibi iam Syringa putaret,
corpore pro nymphae calamos tenuisse palustres,
dumque ibi suspirat, motos in harundine ventos
effecisse sonum tenuem similemque querenti.
Arte nova vocisque deum dulcedine captum
‚hoc mihi colloquium tecum‘ dixisse ‚manebit‘,
atque ita disparibus calamis conpagine cerae
inter se iunctis nomen tenuisse puellae.

.

Als die Flussnymphe Syrinx herab kommt vom Lycäischen Hügel, erblickt Pan sie.
Sie flieht vor ihm. Er jagt ihr nach.
Als Wasser ihren Lauf hemmt und Pan schon meint, sie gefangen zu haben, fleht sie ihre flüssigen Schwestern an, sie zu verwandeln.
Pan hält, statt des Nymphenleibes, sumpfige Halme im Arm.
Sein Atem erzeugt seufzend, im Schilf strömend, einen sanften, einem Klagenden ähnlichen Laut. Er verbindet die Schilfrohre mit Wachs zur Flöte, die ihn fortan an die Nymphe erinnert.

Ovid
Metamorphosen, Verse 698-712

.

image rights

The use of any image or text from this website must be authorised in writing by the author.